Ślimaki niszczące uprawy są zmorą wielu rolników i działkowców. O tym jakie rośliny atakują, które gatunki są najgroźniejsze i jakie metody stosuje się w rolnictwie do walki z nimi przeczytacie w poniższym artykule.
Liczne gatunki ślimaków są pożyteczne, gdyż spełniają bardzo ważną w środowisku rolę, czyli rozkładają substancje organiczne, przez co przyczyniają się do poprawy struktury gleby. Istnieje jednak cała rzesza tych, które niszczą uprawy. Należy pamiętać, że jest wiele naturalnych metod na ograniczenie występowania ślimaków-szkodników. Gdy te zawiodą, wtedy trzeba sięgnąć po chemiczne środki ślimakobójcze.
Jakie uprawy niszczą ślimaki
Ślimaki żerują na roślinach rolniczych, ozdobnych oraz warzywach. Jeśli chodzi o te pierwsze, to powodują duże szkody w uprawach pszenicy i rzepaku ozimych, niszcząc liścienie i pierwsze listki rzepaku oraz zjadając zarodki i kiełki ziaren pszenicy. Uprawiając rzepak, trzeba je likwidować między siewem a wschodami, natomiast w przypadku pszenicy przed siewem, w trakcie lub po. Z warzyw ślimaki gustują w: burakach, sałacie, fasoli, kapuście, pietruszce, selerze i marchwi. Rośliny ozdobne, które atakują to: lilie, narcyzy, aksamitki, cynie; uszkadzają także cebulki tulipanów. Lubią także rośliny uprawiane pod osłonami i pieczarki, którym niszczą grzybnię i owocniki. Bardzo smakują im także truskawki i wszelkie siewki oraz sadzonki.
Najgroźniejsze ślimaki – szkodniki
Jak już była o tym mowa wcześniej, liczne gatunki ślimaków są pożyteczne dla gleby, jednak wiele z nich to szkodniki. Do tych najgroźniejszych zalicza się ślimaki nagie (bezskorupowe) takie jak: ślimak ogrodniczy, pomrowik plamisty, pomrowik polny, ślimak wielki oraz pomrów wielki i pomrów cieplarniany. Ślimaki skorupowe występujące w gospodarstwach rolniczych, sadach i ogródkach działkowych to: ślimak winniczek, gajowy, ogrodowy i zaroślowy.
Naturalne metody walki ze ślimakami
Zasadnicze sposoby walki ze ślimakami to metody naturalne, w których nie korzysta się z chemikaliów. Podstawą powinny być: osuszanie wilgotnych miejsc, koszenie traw rosnących w pobliżu upraw, tępienie chwastów, usuwanie kamieni i resztek pożniwnych, które stanowią świetne schronienia dla ślimaków.
Inny, niezawodny sposób na ograniczenie liczebności ślimaków na danym terenie to ich zbieranie rano i wieczorem. Poza tym można także wykładać bulwy ziemniaków lub korzenie innych warzyw w międzyrzędziach jako przynęty, które zwabią ślimaki. Następnie grabi się te przestrzenie, by jaja i młode ślimaki wydostać na powierzchnię, gdzie szybko wyschną. Oczywiście metody te stosuje się raczej na mniejszych powierzchniach i w uprawach pod osłonami.
Należy także pamiętać, że ślimaki są zjadane przez swoich licznych zwierzęcych wrogów takich jak: jaszczurki, ropuchy, jeże, krety, ryjówki, ptaki i drapieżne chrząszcze, które warto zatem chronić.
Środki ślimakobójcze chemiczne – nawozy mineralne i moluskocydy
Gdy zawodzą naturalne metody walki ze ślimakami albo nie są one możliwe do zastosowania ze względu na wielkie powierzchnie uprawowe, wtedy należy sięgnąć po chemiczne środki, takie jak nawozy mineralne czy moluskocydy.
Moluskocydy (inaczej zwane limacydami czy środkami mięczakobójczymi) to substancje chemiczne takie jak metiokarb czy metaldehyd, które działają na ślimaki żołądkowo i kontaktowo. Mają formę granulowanych przynęt. Mechanizm ich działania polega na tym, że wywołują nadmierną produkcję śluzu i co za tym idzie odwodnienie skutkujące zamieraniem ślimaków.
Do popularnych środków ślimakobójczych zalicza się produkty typu Snacol – środki te dostępne są w sklepie Sklepie Farmera.
Specyfiki te w uprawach warzywnych i ozdobnych stosuje się w międzyrzędziach i na obrzeżach od strony inwazji ślimaków. Natomiast w szklarniach rozsypuje się je między roślinami. Środek ślimakobójczy nie może dostać się na liście.